مهاجرت واژگان از زبانی به زبانی دیگر

 هیچ زبانی از زبان‌های دیگر «بی‌نیاز» نیست و  مهاجرت واژه‌ها در همه زبان‌ها وجود دارد. چنان‌که از زبان فارسی هم واژه‌های فراوانی به عربی راه یافته است.

پافشاری برای حذف کامل واژه‌های دیگر زبا‌ن‌ها، متعصبانه و اشتباه است. دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند واژه‌های فارسی برای رادیو، تلویزیون، سینما، کتاب، عشق، شهید و ... برگزیند که همه مردم آن را به‌کار‌بندند.

زبان‌ها گاه به دلیل همسایگی، و گاه هم‌کیشی، داد و ستد زبانی و واژگانی دارند. زمانی که یک واژه دوره طولانی تاریخی را در زبانی دیگر بگذراند، از حالت «مهاجر» به «مقیم» تغییر هویت می‌دهد و تابعیت زبان مقصد را می‌گیرد.

این موضوع  در زیان فارسی با همسایگی و هم‌کیشی ما با زبان عربی اتفاق افتاده است. همچنان‌که شاید کسانی ندانند واژه‌‌های دفتر، وزیر، مهندس و... فارسی است که در عربی از آن اسم فاعل و جمع مکسر هم ساخته‌اند.

اصل بر این است تا زمانی که واژه‌های زیبای فارسی و متداول داریم، باید از آن‌ها‌ استفاده کنیم. زبان فارسی به دلیل قدرت ترکیب‌سازی و پشتوانه تاریخی، بسیار غنی و ثروتمند است و بی‌اعتنایی به آن ‌جفا به این میراث معنوی است؛ اما وقتی برای یک واژه، برابر مشخص و همه‌فهم در زبان تعریف نشده است، اولویت با واژه‌‌ غیر فارسی است که کاربرد عام یافته، و مخاطبان بیشتری آن‌را می‌فهمند؛ بنابراین، به عنوان نمونه واژه «وقت» را حتما تعداد بیشتری از مردم می‌فهمند تا «تایم».

کانال زین قند پارسی