مخالف هاشمی، مخالف رهبر است

اگرچه دیروز در یک هماهنگی دقیق و حساب شده، نمایندگان مجلس مصلحت ندانستند که «هاشمی‌رفسنجانی» را هم مورد لطف و عنایات ویژه در ردیف «موسوی» «کروبی» و «خاتمی» قرار دهند، اما بدون شک، حال و روز این‌روزهای ریس‌مجمع تشخیص مصلحت نظام بر خلاف رهبران جنبش، اصلا خوب نیست و او چنانکه خود خواسته است دیگر نه راه پس دارد نه راه پیش। اگرچه به قولی «ماهی را هروقت از آب بگیری تازه است» و این طراوات نسبی می‌تواند در چنین شرایطی با یک تصمیم قاطع برای کاهش خشونت عریان حاکمیت متزلزل بر علیه شهروندان مظلوم، توسط هاشمی اتخاذ شود، اما ظاهرا ایشان چنین علاقه‌ای نداشته ومتاسفانه سرنوشت خوبی در انتظار او و همراهان فرصت‌طلبش نیست
سکوت امروز هاشمی در برابر تعرض و بی حرمتی دلقکهای بهارستان به رهبران جنبش سبز بسیارناگوارتر از خنده سالهای اول انقلاب او در برابر تعرض نمایندگانی از همین دست به «علی‌اکبرمعین‌فر» نماینده مردم تهران در مجلس اول و عضو نهضت آزادی ایران است.
اگر آنروزها «هاشمی» هرگز فکر نمی‌کرد شرایط آنگونه پیش رود تا سی سال بعد در سیمای رسمی کشور برعلیه او و خانواده‌اش تهمت فساد مطرح شود، اما امروز به آسانی قابل پیش بینی است که سکوت در برابر وهن جایگه مجلس، اگر سرانجام بدی برای «موسوی» «کروبی» و «خاتمی» ندارد، اما برای او سرنوشت خوبی را به دنبال نخوهد داشت.
با این همه این سکوت تایید بر انگیز اتفاق افتاد.
حالا آقای «هاشمی» می‌تواند با خیال راحت به دانشگاه تهران برود و برای امت همیشه در صحنه خطبه بخواند و مطمئن باشد که پشت درهای دانشگاه و در خیابانهای اطراف اتفاق بدی نخواهد افتاد ظاهرا کسی تمایلی به شنیدن خطبه‌های ایراد شده توسط او را ندارد.
ضمنا مطمئن باشد امت حزب‌الله همیشه درصحنه مصلحت نظام را تشخیص داده و همه باهم شعار خواهند داد:
مخالف هاشمی مخالف رهبر است مخالف رهبری دشمن پیغمبر است.

هیاهو برای هیچ

بدنه اصلی جنبش سبز بارها و بارها اعلام نموده است که، کم‌ترین توجهی به جوسازی‌ها و اعتراضات افراد بی‌هویتی که بقای سیاسی و اجتماعی خود را در آشوب و بلوا و خشونت می‌بینند و در صورت لزوم آمادگی تغییر رنگ و تبدیل شدن به پیاده‌نظام خشونت به نفع هر جریانی را دارند، نداشته و اجازه هیچ‌گونه سوءاستفاده‌ از احساسات پاک و ارزشمند همراهان اصیل جنبش را به هیچ فرصت‌طلبی در هیچ زمانی نخواهند داد.

از دو روز مانده به چهاردهم بهمن، تعدادی از کاربران مجعول و گمنام در شبکه‌های اجتماعی و از جمله «بالاترین» و «فیس‌بوک» اقدام به اعلام فراخوانی برای حضور در یک راهپیمایی اعتراضی روز چهارده بهمن درتهران نمودند. بعضی از پارک‌ها هم به عنوان مبادی حرکت و شروع تجمع مشخص و اعلام شده بود. بهانه همه دعوت‌کنندگان به این حرکت اعتراضی هم این بود که مشترکا به این نتیجه خود خواسته رسیده بودند که جنبش سبز و جنبش آزادی‌خواهی مردم ایران نزدیک به یکسال است که هیچگونه تحرک خیابانی و اعتراض آشکاری نداشته، و به همین دلیل از طرف مخالفین آن و هواداران معمول نظام، جنبش مرده تصور شده است. لذا باید برای بی‌اثر کردن این تبلیغات و معرفی زنده بودن جنبش، حتما تحرکی از خود نشان دهیم و اکنون که جهان شاهد اعتراض مردم کشورهای عربی و خصوصا «مصر» بر علیه زمامداران دیکتاتور خود می‌باشد، بهترین زمان برای این اعلام حضور می‌باشد.

این دعوت که عمدتا با عنوان «جمعی از دانشجویان» دوبار در لینک‌های داغ «بالاترین» داغ و بلافاصله حذف شد، هیچگونه آدرس مشخصی از هیچیک از سایت‌های شناخته شده دانشجویی منصوب و منتسب به جنبش سبز نداشت و فقط از طریق چند وبلاگ‌نویس ناشناس با جعل این عنوان، صورت می‌گرفت.

موضوع مشترک اکثر این دعوت‌ها، متهم نمودن سران جنبش سبز به بی‌کفایتی و سازش، و اصرار به شبیه‌سازی اتفاقات جاری در «مصر» با ایران و درخواست از رهبران جنبش برای درس گرفتن از شهامت رهبران معترضین «مصر» بود و علاقه‌مند بودند که رهبران جنبش نیز دعوت آنها را پاسخ گفته و از جنبش درخواست نمایند در این حرکت کور با آنها همراه شوند. دعوتی که اغلب با بی‌حرمتی همراه بود و البته اجابت هم نمی‌شد و نشد.

بی‌توجهی مطلق جنبش سبز، به این دعوت‌ و اقدام گنگ باعث شد، آنگونه که پیش‌بینی می‌شد عملا هیچ اتفاقی نیفتد. از طرف دیگر اما، نقشه طراحان اصلی این فتنه که قصد داشتند با تحرک جمعی از پیاده نظام خود در شبکه‌های اجتماعی، از غفلت احتمالی افرادی از بدنه جنبش تحرکات کوری را راه‌اندازی و سازوکارهای امنیتی ـ اطلاعاتی خود را پیش برند، نقش بر اب شد.

بدون تردید چنین ترفند و تحرکات آنچنانکه تا کنون بوده نه اولین بوده و نه آخرین خواهد بود. به همین دلیل هوشیاری ایجاب می‌کند دوستان اخبار مربوط به فعالیت‌ها و کنش‌های جنبش سبز را فقط از طریق منابع موثق و رسمی مرتبط ومنصوب با جنبش پی‌گیری نمایند.

در همین رابطه:

فراخوان 14 بهمن و نقش وزارت اطلاعات در هدایت این جریان