قبل از هر چیز مایلم بگویم «پارسی» بنویسیم نه «فارسی». به این دلیل که، چون در زبان «عربی» چهار حرف «گ» «چ» «پ» و «ژ» وجود نداشته و ندارد، برای راحتی تلفظ واژه «پارسی» که نماد زبان و فرهنگ کشور ما می‌باشد، در سالهای ظاهرا آغازین حضور اسلام در کشور ایران حرف «پ» که واژه «پارسی» با آن شروع می‌شود، به «ف» تغییریافته و از آن زمان تاکنون ما زبان خود را «فارسی» و نه «پارسی» می‌نامیم و می‌دانیم. من تمایل دارم زین پس «پارسی» بگویم و از دوستان هم خواهش کنم که اینگونه بنامند و بنویسند.و اما استفاده از رسم‌الخطی که بتواند به خواندن بهتر نوشته کمک کند، و رعایت اصول نگارش پارسی همیشه مورد توجه نویسندگان پارسی‌زبان، و مخاطبین آن نوشته‌ها بوده است. از طرف دیگر، امروزه با گسترش روز افزون وبلاگ‌های پارسی، و علاقه وبلاگ‌نویسان به جذب مخاطب بیشتر، یکی از توصیه‌های اهالی وبلاگ به همراهان خود برای جذب مخاطب همین رعایت نکات نوشتاری منطبق با اصول و قواعد زبان پارسی است. از طرف دیگر توجه به این نکات ضمن در برداشتن محاسن موارد قبلی، کمک زیادی به زیبایی نوشته ما می‌کند.
از جمله این نکات مهم رعایت «نیم‌فاصله» در نوشتار پارسی است.
دقت نمایید: ما تلاش می‌کنیم بنویسم «نشسته ام» و خیلی هم دلمان می‌خواهد این فاصله کذایی بین «نشسته» و «ام» نیفتد. اما نتیجه می‌شود «نشستهام» که شکل ظاهری دیگر و معنی دیگری پیدا می‌کند. به همین شکل تمام حروف چسبان در زبان پارسی هنگامی که قرار است به حرف قبلی خود نچسبند، در صفحه کلیدهای معمول شکل دیگری پیدا می‌کنند، و در صورتی که از فاصله استفاده کنیم ظاهر خوبی ندارند و گاهی نیز ممکن است در معنای مورد نظر ایجاد اشکال نمایند.
چاره چیست؟
اگر به رسم‌الخط نوشته حاضر ـ و اکثر نوشته‌های این وبلاگ ـ دقت کنید این مشکل حل شده‌است.
من یک نسخه نرم افزاری مخصوص صفحه کلید فارسی که به من کمک می‌کند تا به هنگام برخورد با چنین مشکلی به جای «فاصله» از «نیم‌فاصله» استفاده کنم را، روی رایانه‌ام نصب نموده‌ام.
شما هم می‌توانید این نرم‌افزار را از اینجا دانلود و نصب نمایید و درباره نحوه نصب و استفاده از آن همچنین راهنمایی‌های دیگر درباره «غلط‌‌نامه» پارسی به اینجا و اینجا سر بزنید.
اما راه‌حل دیگری در این‌باره استفاده از نرم افزار «ویراسباز» زبان پارسی است.
استفاده از این نرم‌افزار به نظر می‌رسد از بعضی جهات بهتر هم باشد. اولا نیاز به دانستن زبان رایانه و نصب نرم‌افزار که شاید برای بعضی از دوستان مشکل باشد نیست.
دیگر اینکه این نرم‌افزار کمک می‌کند علاوه بر آنکه نیم فاصله‌ها در نوشته شما رعایت شود زبان نوشتار شما را کامل پارسی می‌کند.
برای راهنمایی بیشتر درباره «ویراسباز» و نحوه استفاده از آن اینجا و اینجا را بخوانید.
دست آخر هم سری به وبلاگ «محمد‌کاظم‌کاظمی» بزنید و تگ یا برچسب‌های «نگارش» را دنبال کنید.
از جمله این نکات مهم رعایت «نیم‌فاصله» در نوشتار پارسی است.
دقت نمایید: ما تلاش می‌کنیم بنویسم «نشسته ام» و خیلی هم دلمان می‌خواهد این فاصله کذایی بین «نشسته» و «ام» نیفتد. اما نتیجه می‌شود «نشستهام» که شکل ظاهری دیگر و معنی دیگری پیدا می‌کند. به همین شکل تمام حروف چسبان در زبان پارسی هنگامی که قرار است به حرف قبلی خود نچسبند، در صفحه کلیدهای معمول شکل دیگری پیدا می‌کنند، و در صورتی که از فاصله استفاده کنیم ظاهر خوبی ندارند و گاهی نیز ممکن است در معنای مورد نظر ایجاد اشکال نمایند.
چاره چیست؟
اگر به رسم‌الخط نوشته حاضر ـ و اکثر نوشته‌های این وبلاگ ـ دقت کنید این مشکل حل شده‌است.
من یک نسخه نرم افزاری مخصوص صفحه کلید فارسی که به من کمک می‌کند تا به هنگام برخورد با چنین مشکلی به جای «فاصله» از «نیم‌فاصله» استفاده کنم را، روی رایانه‌ام نصب نموده‌ام.
شما هم می‌توانید این نرم‌افزار را از اینجا دانلود و نصب نمایید و درباره نحوه نصب و استفاده از آن همچنین راهنمایی‌های دیگر درباره «غلط‌‌نامه» پارسی به اینجا و اینجا سر بزنید.
اما راه‌حل دیگری در این‌باره استفاده از نرم افزار «ویراسباز» زبان پارسی است.
استفاده از این نرم‌افزار به نظر می‌رسد از بعضی جهات بهتر هم باشد. اولا نیاز به دانستن زبان رایانه و نصب نرم‌افزار که شاید برای بعضی از دوستان مشکل باشد نیست.
دیگر اینکه این نرم‌افزار کمک می‌کند علاوه بر آنکه نیم فاصله‌ها در نوشته شما رعایت شود زبان نوشتار شما را کامل پارسی می‌کند.
برای راهنمایی بیشتر درباره «ویراسباز» و نحوه استفاده از آن اینجا و اینجا را بخوانید.
دست آخر هم سری به وبلاگ «محمد‌کاظم‌کاظمی» بزنید و تگ یا برچسب‌های «نگارش» را دنبال کنید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر