جایی با نگاه طنز نوشته بودم «چرا و چگونه «صادق محصولی» برای وزارت نفت انتخاب نشد؟» امروز میپرسیم: چرا و چگونه «صادق محصولی» برای وزارت کشور انتخاب شد؟
به درستی نمیدانم حد و حدود مصونیت پارلمانی نمایندگان تا کجاست؛ اما مطمئنم تا آنجا نیست که نمایندهای به راحتی و با حدس و گمان و بدون سند اتهاماتی را در نطقهای خود در مجلس متوجه شخص یا اشخاصی نماید و با فرض مصونیت پارلمانی هیچ کس حق هیچ گونه اعتراضی را به نماینده نداشته باشد.
از طرف دیگر با فرض قبول چنین شدتی از مصونیت برای نماینده؛ حد و حدود برای نگرانی جامعه و خطوط قرمز برای صیانت از آبروی شخصی افراد در جامعه؛ بدون شک باید شدت تقوای نمایندگان باشد که در شرایط نامزدهای نمایندگی مجلس مورد توجه و توصیه عقلای قوم خصوصن بنیانگذار جمهوری اسلامی بودهاست.
«عماد افروغ» که هنگام مطرح شدن نام «صادق محصولی» برای وزرات نفت؛ اینجا وآنجا زبان به اعتراض گشود و به صراحت اعلام کرد: ثروت فراوان «محصولی» بادآورده است و با سوءاستفاده از رانت و به واسطه باندبازی تهیه شده و نامشروع است (نقل به مضمون)؛ نمایندهای است که بدون شک از حداقل تقوای لازم برای آنکه حرف غیرمستندی را به این صراحت اعلام نکند؛ برخورداراست.
پس آزآنکه «محصولی» عطای وزارت نفت را به لقایش بخشید؛ هیچکس شاهد دفاع و یا موضعگیری وی در برابراتهامات مطرح شده نبود. اگرچه این سئوال ناگفته و نانوشته افکار عمومی بود که: اگر اعتراضات و بیانات آقای «افروغ» مقرون به صحت است؛ چرا «محصولی» مواخذه نمیشود؟ و اگر اعتراضها و حرفهای آقای «افروغ» کذب است؛ چرا «محصولی» برای مواخذه «افروغ» اقدامی نمیکند؟
این سئوالات هیچگاه پاسخی درخور نیافت همانگونه که امروز سئوال افکار برجسته عمومی که: چرا و چگونه «صادقمحصولی» علیرغم اتهامات فوق به وزارت کشور رفت؟ هم جوابی دریافت نمیکند.
بزرگترین ادعای «مجلس هفتم» «اصولگرایی» بود. بزرگترین ادعای «مجلس هشتم» هم «اصولگرایی» است. آیا تفاوت اصولگرایی هفتم و هشتم تنها در یک «افروغ» است؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر