پس از آنکه آقای «احمدی‌نژاد» در شب مناظره تاریخی شب سیزدهم خرداد۸۸ به اخباری استناد کرد و اعلام نمود که «اسناد آن موجود است» و هیچگاه نه تنها مردم عادی، که حتی کار‌شناسان و اهل فن هم اجازه پیدا نکردند که آن اسناد را مشاهده نمایند و دست بر قضا اسنادی دال بر کذب و دروغ بودن آن‌ها نیز مطرح و منتشر شد، ظاهرا این وضعیت استناد به اسنادی که کسی حق دیدن آنرا ندارد، یک اپیدمی و روال طبیعی در بین دولت‌مردان ایران شده است.
در بین هوادارن فوتبال، کمتر کسی است که نداند «هوشنگ‌نصیرزاده» یکی از به‌روز‌ترین کار‌شناسان مسائل داوری فوتبال در ایران است. «نصیرزاده» با دقت و وسواس خاصی مسائل پیرامونی این حوزه را پیگیری و رصد نموده و بر آن اشراف کامل دارد. بنابراین اگر در مورد موضوعی در این رابطه ادعایی مطرح کند، احتمال خطا و اشتباه در آن بسیار ضعیف می‌باشد. این یک ادعای صرف نیست. بار‌ها و بار‌ها تجربه حضور او در برنامه‌های ورزشی و خصوصا برنامه پرطرفدار ۹۰ و نظرات صحیح و کار‌شناسانه او که با کمترین ضریب خطا همراه بوده آنرا ثابت نموده‌است.
پس از اتفاق غیرمنتظره و شاهکار «محمود‌رفیعی» داور مسابقه پرسپولیس ـ داماش که بازی را در ثانیه‌های آخر به علت توهین تماشاگران و هوادارن پرسپولیس نیمه‌تمام گذاشت، مسلم بود که بحث این‌هفته برنامه ۹۰ بسیار داغ و شنیدنی خواهد بود. اما کسی باور نمی‌کرد این بدعت آشکار و خنده‌دار در کار داوری فوتبال، کار را به رویاوری «عسگری» نایب‌ریس کمیته داوران فدراسیون فوتبال و آقای «نصیرزاده» کشانده و دست‌پاچگی آقای «عسگری» در مقابل سؤالات ناگهانی و غیرمترقبه اما مستند به اطلاعات دقیق «نصیرزاده» کار را به پرت‌وپلاگویی و توهین به جای پاسخ منطقی آقای «عسگری» بکشاند.
در اینکه اطلاعات مورد استناد آقای «نصیرزاده» در مورد سوءاستفاده کمیته داوران از امکانات مدیریتی و مصادره تمام امکانات و ظرفیت‌ها به نفع خود و دوستان مطابق با واقعیت است، و او مستند به اسناد و اطلاعات دقیق آنرا مطرح نموده، کمترین تردیدی هیچ کدام از مخاطبین و کار‌شناسان برنامه ندارند.
اما نکته جالب در این میان اسنادی است که آقای «عسگری» ادعا می‌کند در اختیاد دارد و می‌تواند بواسطه آن ثابت کند که حنای ادعاهای آقای «نصیرزاده» رنگی ندارد، اما کسی حق دیدن آن اسناد را ندارد و در پایان برنامه فقط به مجری برنامه نشان داده خواهد شد و ظاهرا دوربین‌های برنامه نمی‌توانند آن اسناد را به مردم نشان دهند.
از قدیم و ندیم گفته‌اند؛ آنکه یک‌طرفه به قاضی برود راضی برمی‌گردد، در این میدان اما کسانی راضی‌اند که خود در جایگاه قاضی و قضاوت نشسته و قرار است پریشانی در کار قضاوت ورزش و فوتبال کشور را مدیرت کنند.
پس از اتفاق غیرمنتظره و شاهکار «محمود‌رفیعی» داور مسابقه پرسپولیس ـ داماش که بازی را در ثانیه‌های آخر به علت توهین تماشاگران و هوادارن پرسپولیس نیمه‌تمام گذاشت، مسلم بود که بحث این‌هفته برنامه ۹۰ بسیار داغ و شنیدنی خواهد بود. اما کسی باور نمی‌کرد این بدعت آشکار و خنده‌دار در کار داوری فوتبال، کار را به رویاوری «عسگری» نایب‌ریس کمیته داوران فدراسیون فوتبال و آقای «نصیرزاده» کشانده و دست‌پاچگی آقای «عسگری» در مقابل سؤالات ناگهانی و غیرمترقبه اما مستند به اطلاعات دقیق «نصیرزاده» کار را به پرت‌وپلاگویی و توهین به جای پاسخ منطقی آقای «عسگری» بکشاند.
در اینکه اطلاعات مورد استناد آقای «نصیرزاده» در مورد سوءاستفاده کمیته داوران از امکانات مدیریتی و مصادره تمام امکانات و ظرفیت‌ها به نفع خود و دوستان مطابق با واقعیت است، و او مستند به اسناد و اطلاعات دقیق آنرا مطرح نموده، کمترین تردیدی هیچ کدام از مخاطبین و کار‌شناسان برنامه ندارند.
اما نکته جالب در این میان اسنادی است که آقای «عسگری» ادعا می‌کند در اختیاد دارد و می‌تواند بواسطه آن ثابت کند که حنای ادعاهای آقای «نصیرزاده» رنگی ندارد، اما کسی حق دیدن آن اسناد را ندارد و در پایان برنامه فقط به مجری برنامه نشان داده خواهد شد و ظاهرا دوربین‌های برنامه نمی‌توانند آن اسناد را به مردم نشان دهند.
از قدیم و ندیم گفته‌اند؛ آنکه یک‌طرفه به قاضی برود راضی برمی‌گردد، در این میدان اما کسانی راضی‌اند که خود در جایگاه قاضی و قضاوت نشسته و قرار است پریشانی در کار قضاوت ورزش و فوتبال کشور را مدیرت کنند.
یعنی «نمک قضاوت» است که در حال گندیدن است.
این نوشته در خودنویس اینجا
مرتبط:
درباره یک چهره؛ هوشنگ‌نصیرزاده
واکنش نصیرزاده به اظهارات نایب‌ریس کمیته داوران
این نوشته در خودنویس اینجا
مرتبط:
درباره یک چهره؛ هوشنگ‌نصیرزاده
واکنش نصیرزاده به اظهارات نایب‌ریس کمیته داوران
سلام
پاسخحذفبا " دلم " به روزم
مانا باشيد.