دوران دبیرستانم یادش به‌خیر. من در کاشان در هنرستان فنی درس می‌خواندم و اون روزها فوتبال بین مدارس جذابیت فوق‌العاده‌ای داشت. هنرستان ما و دبیرستان «شهید جهانی» در کاشان رقیب قدرت‌مندی بودند و طبیعتا تنش بین بچه‌های تشویق‌کننده این مدارس هم زیاد بود.
یادمه معلم ورزش مدرسه‌ی جهانی به بچه‌هاشون گفته بود: شما توی تشویق‌هاتون نگید که «هنرستان سوراخه» چون اونا هم در مقابل می‌گن: «جهانی سوراخه» و چون «جهانی» اسم یک شهیده، این‌جوری به مقام شهدا بی‌احترامی می‌شه. استدلال منطقی و درستی بود به نظرم.
اما این روزها که سرتاسر خیابان‌ها را مزین به پرچم آمریکا کرده‌اند، علمای اسلام و مسئولین باهوش کشورم و پرچم‌های تولیدشده توسط خودشان را مرتب در مناسبت‌های مختلف آتش می‌زنند، یاد آن معلم عزیز می‌افتم. اگر واقعا پرچم ایران و اسم «الله» حک‌شده در وسط آن براشون مقدسه، دلیل این بی‌احترامی‌ها چیست؟ به قول پروین اعتصامی: گفت در سر عقل باید..
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر