حکیم باشی را دراز کنید

 کریم‌خان زند از نامداران سلسله زندیه، اندامی درشت و قدرت‌مند داشت و عموما در مجالس عیش‌و‌نوش شراب زیاد می‌نوشید. به همین دلیل بعد از چند سال به بیماری ضعف مزاج مبتلا شد.

یک روز که به‌شدت حالش بد شد، نزدیکان، حکیم‌باشی طبیب خانوادگی او را خبر کردند. حکیم‌باشی بعد از معاینه‌ی خان برایش اماله تجویز کرد.

 (اماله برای کودکانی که پرخوری کرده و دچار معده‌درد می‌شدند، تجویز می‌شد. اماله به‌صورت قیفی‌ بلند بود که نوک کجی داشت. داروی شست‌و‌شو و پاک‌کننده‌ی روده را داخل این قیف ریخته و به مقعد مریض وارد می‌کردند تا نواحی میکروب‌زده را تمیز کند.) 

کریم‌خان از اینکه مردم بگویند که کریم‌خان را قرار است اماله کنند، به‌شدت خشمگین و عصبانی شد و فرمان داد تا حکیم باشی را دراز و اماله کنند.

چند روز بعد بدون اینکه کریم‌خان را اماله کنند بهبود یافت و ناخودآگاه بیماری‌اش برطرف شد.

نزدیکان کریم‌خان اقدام او را مبنی بر اینکه طبیب را اماله کنند، مبارک و لازم دانستند و هر زمان که کریم‌خان بیمار می‌شد، به جای او، حکیم‌باشی را دراز کرده و اماله می‌کردند.

از آن زمان هر وقت تجویزی غیرموجه و از روی هراس صادر می‌شود اصطلاحا می‌گویند: «حکیم‌باشی را دراز کنید.»