جانورانِ روانیِ دانشمند
ویکتور فرانکل چند سال از عمر خود را در اردوگاه‌های «نازی»ها گذرانده و از نزدیک شاهد فجایعی بوده‌است که در شرح فجیع‌بودن آن‌ها مختصر در کتاب «انسان در جست‌وجوی معنا» می‌نویسد: «چشمان من چیزهایی دیده‌است که هیچ انسانی نباید ببیند.»
«فرانکل» بنیان‌گذار مکتب روان‌شناسی «معنادرمانی» که مورد تحسین و ستایش بزرگان جهان قرار گرفته و از ۱۲۰ دانشگاه معتبر جهان دکتری افتخاری دریافت کرده‌است، نامه‌ٔ دردمندانه‌ای خطاب به معلمان سراسر جهان و به قول خودش «برای تمام تاریخ» نوشته که باید آویزه گوش، نصب‌العین و ندای وجدان معلمین جهان در تمام مدارس باشد.
وی می‌نویسد: چشمان من چیزهایی دیده‌است که چشم هیچ انسانی نباید ببیند، من اتاق‌های گازی را ديدم كه توسط بهترين مهندسين طراحی می‌شدند. من پزشکان ماهری را دیدم که کودکانی معصوم و بی‌گناه را به‌راحتی مسموم می‌کردند. من پرستارانی کاربلد را دیدم، که انسان‌ها را با تزریق یک آمپول به قتل می‌رسانند.
من دانش‌آموختگان دانشگاهی را دیدم که می‌توانستند، انسان دیگری را در آتش بسوزانند. و مجموع این دلایل مرا به «آموزش» مشکوک کرد.
از شما تقاضا می‌کنم تلاش کنید قبل از تربیت دانش‌آموزان‌ِتان به عنوان یک دکتر یا یک مهندس، از آن‌ها یک «انسان» بسازید تا روزی تبدیل به جانورانِ روانیِ دانشمند نشوند.
پزشک یا مهندس‌شدن، کار چندان دشواری نيست. و هرکسی می‌تواند با چند سال تلاش به آن برسد. اما به دانش‌آموزان خود بیاموزید که بهترین و بزرگ‌ترين ثروت هر کدام از آن‌ها «انسانیت» است كه با هيچ مدرک تحصیلی در جهان قابل مقايسه نيست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر