آقا نجفی اصفهانی

۱۴ تير ١٢٩٣ یکی از متمولین درجه اول ايران آیت‌الله شیخ محمدتقی نجفی اصفهانی معروف به «آقانجفی» و از شاگردان «میرزامحمدحسن شیرازی« و «کاشف‌الغطا» در سن ۷۳ سالگی درگذشت.

وی در به‌دست‌آوردن اموال دیگران مرزی نداشت. اگر کسی در برابر خواسته‌اش مقاومت می‌کرد، حکم بر «بابی» و مهدورالدم‌بودنش می‌داد.

مهدی ملک‌زاده پزشک و مورخ، و نماینده مجلس شورای ملی که همشهری و هم‌دوره آقا نجفی بود در کتاب «تاریخ انقلاب مشروطیت ایران» درباره او می‌نویسد: «هریک (روحانیان مخالف مشروطه) هزارها اوباش و عوام بدسابقه را که لباس روحانیت را در برکرده بودند، به‌نام طلاب با ماهانه کمک‌خرج دور خود جمع کرده بودند.

آقانجفی معروف با آن‌که سواد زیادی نداشت، حدود ۵ هزار طلبه داشت که برای اجرای اوامرش حاضر بودند. و چون قشونی در تمام شئون زندگی مردم، زندگان و حتی مردگان مداخله می‌کردند.

 چون ثروت‌مندی می‌مرد، تمام هستی او را به‌نام سهم امام ضبط و مابین خود قسمت می‌کردند.»

هم‌دوره‌ای این روحانیِ سید، روحانی سید دیگری است به‌نام «سیدجمال واعظ» که دقیقا مخالف مشی ارتجاعی او، مشروطه‌خواه، و انسانی توسعه‌گرا بود، به‌حدی که جان خودش را بر سر همین مشی اصلاح‌طلبانه و توسعه‌گرا گذاشت.

باستانی پاریزی درباره او می‌نویسد: روزی محمدعلی شاه، «سید جمال» را به حضور پذیرفته و به او می‌گوید: "شما به امور دینی مردم برسید، امور دنیایی را ما مدیریت می‌کنیم." و در همین زمان هم سند باغی نزدیک به هزار متر در قلهک را به سید جمال تقدیم می‌کند.

سید جمال سند را پس زده و اجازه مرخصی می‌خواهد. محمدعلی شاه تا دم در او را همراهی، و ترغیب می‌کند که هدیه را بپذیرد وگرنه پشیمان خواهد شد. سید نمی‌پذیرد و بعد به توطئه همین محمدعلی شاه به طرز فجیعی به‌شهادت می‌رسد.

محمدعلی جمال‌زاده فرزند اوست.

گفته می‌شود «نجفی» وزیر اسبق آموزش و پرورش و شهردار اسبق تهران هم از نوادگان آقانجفی است.