بابی‌ساندز
رابرت جرارد ساندز (Robert Gerard Sands) مشهور به «بابی ساندز» مبارز و عضو ارتش آزادی‌خواه ایرلند بود. او رهبری اعتصاب غذای۱۹۸۱زندانیان جمهوری‌خواه ایرلندی را در اعتراض به رعایت‌نشدن حقوق‌شان برعهده داشت.
«ساندز» در ۱۹۵۴ در «بلفاست» مرکز ایرلند شمالی در یک خانواده کاتولیک به‌دنیا آمد. در ۱۶ سالگی به کار مکانیکی مشغول و عضو اتحادیه کارگری ایرلند شد.
در ۱۹۷۲ که ۱۳ کاتولیک در تظاهرات به‌دست سربازان انگلیسی کشته‌شدند، در ۱۸ سالگی به ارتش آزادی‌خواه ایرلند پیوست.
او همواره خواستار خروج ارتش بریتانیا از شمال ایرلند بود. یک سال بعد به جرم حمل اسلحه دستگیر و به ۵ سال زندان محکوم شد. ۶ ماه پس از آزادی در ۱۹۷۷ دوباره به همین جرم، و این‌بار به ۱۴ سال زندان محکوم شد، ولی به محض ورود به زندان در اعتراض به رفتار دولت از پوشیدن لباس زندانیان امتناع کرد و خواستار این شد که او را به‌عنوان زندانی سیاسی بشناسند نه زندانی جنایی.
مارس ۱۹۸۱ بابی‌ساندز اعتصاب غذای تاریخی خود را با این خواست‌ها آغاز کرد: خروج اشغال‌گران انگلیسی از شمال ایرلند، پوشیدن لباس غیرزندانی، عدم کار اجباری، حق اجتماع آزاد زندانیان و مطالعه و آموزش، حق ملاقات هفتگی، داشتن نامه و بسته، و حق دریافت حکم همانند دیگر زندانیان.
کمی پس از آغاز اعتصاب غذای بابی ساندز، یکی از نمایندگان محلی ایرلندی درگذشت و بابی در حالی که زندانی سیاسی بود، از طرف مردم به‌جای وی انتخاب شد.
دولت بریتانیا حاضر به پذیرش این انتخابات نشد و حتی قانون انتخابات را به‌نحوی تغییر داد که دیگر، زندانیان جمهوری‌خواه نتوانند داوطلب شرکت در آن شوند.
دولت وقت بریتانیا حاضر به پذیرش خواست‌های بابی ساندز و دیگر زندانیان جمهوری‌خواه نشد.
کلیسا خواهان دست‌کشیدن از اعتصاب شد. ساندز در پاسخ از کلیسا خواست از «دولت انگلیس بخواهید که دست از سر ما بردارد. به دولت انگلیس فشار بیاورید.»
سرانجام بابی‌ساندز پس از ۶۶ روز اعتصاب غذا در سن ۲۷ سالگی در ۵ می ۱۹۸۱ در زندان بلفاست درگذشت.
گزارش اصلی پزشکی قانونی مرگ او را «خودکشی» و ناشی از «گرسنگی خودتحمیلی» اعلام کرد که بعداً با اعتراض خانواده‌های اعتصاب‌کنندگان علت را به «گرسنگی» تغییر داد.
چند مبارز دیگر ایرلندی علیه سیاست‌های دولت محافظه‌کار مارگارت تاچر دست به اعتصاب غذا زدند و ۱۰ نفرشان در این راه جان خود را از دست دادند. روندی که سرانجام با پادرمیانی کلیسا متوقف‌شد.
سیاستم‌داران انگلیسی هر یک موضعی متفاوت دربارهٔ مرگ او اتخاذ کردند. همفری اتکینز وزیر وقت ایرلند شمالی در کابینهٔ انگلیس گفت «این قبیل اعمال بی‌مورد یک جنبهٔ خودآزاری بی‌هوده دارد و امید من آن است که مردم ایرلند شمالی به عبث‌بودن این خشونت‌ها واقف شوند و از آن روی برگردانند.»
جیمی هاپکینز عضو حزب حاکم محافظه‌کار نیز طی نطقی در پارلمان تأکید کرد که «برای دولت انگلیس، بابی ساندز عضو ارتش سری ایرلند یک جنایت‌کار است!».
چارلز هاوی نخست‌وزیر جمهوری ایرلند طی اعلامیه‌ای از مرگ بابی ساندز ابراز تاسف کرد و آن را «فاجعه دیگری در رشته فجایعی که در ایرلند صورت می‌گیرد» خواند.
وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد که از مرگ بابی‌ساندز عضو ارتش سری جمهوری‌خواه ایرلند که در نتیجه اعتصاب غذا جان خود را از دست داد، بسیار متأسف است.
پیفلین دبیرکل سندیکای خدمات عمومی دوبلین طی مصاحبه‌ای اوج‌گیری بحران ایرلند شمالی را نتیجهٔ «سیاست اختناق‌آمیز دولت بریتانیا» توصیف کرد.
گروه زیادی از جوانان با شنیدن خبر مرگ ساندز به خیابان‌های بلفاست ریختند، در خیابان‌ها سنگر بسته و با پلیس درگیر شدند.
همزمان با این واکنش‌ها، صدها تن از مردم در مقابل دفتر شرکت هواپیمایی بریتانیا در نیویورک به حمایت از اعضای زندانی ارتش جمهوری‌خواه ایرلند دست به تظاهرات زدند و خواستار خروج فوری ارتش بریتانیا از خاک ایرلند شدند.
بنی‌صدر رئیس‌جمهور وقت جمهوری اسلامی ایران در نامه‌ای به خانواده ساندز تسلیت گفت. دولت ایران همچنین خواهان حضور نماینده‌ای در مراسم خاک‌سپاری ساندز شد، اما این درخواست با عدم صدور ویزا از سوی بریتانیا، محقق نشد.
شورای نامگذاری شهر تهران در ۱۳۶۰ خیابان ضلع غربی سفارت انگلیس را به‌منظور تجلیل از جانباز چریک مبارز ارتش جمهوری‌خواه ایرلند از خیابان محمد همایون به نام خیابان بابی ساندز نامگذاری کرد و نام محمد همایون برای خیابان زمرد واقع در شرق حسینیه ارشاد برگزیده شد.
این کار موجب شد سفارت انگلیس برای دوری‌گزیدن از ذکر نام بابی ساندز در نامه‌نگاری‌ها، در اصلی سفارت را ببندد و دری دیگر را که به خیابان فردوسی باز می‌شود، محل اصلی ورود و خروج قرار دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر